موضوع خانه‌ی شماره ۹ عظمت اشکال ساختمانی در پیوند با جزئیات کوچک زندگی روزمره است. توماس روف، عکاس آلمانی، عکس‌های این مجموعه را در روزهای ابری گرفته است، هنگامی که می‌‌توان کیفیت نور و رنگمایه‌ی خاکستری آسمان را معادل رنگ‌های کم‌‌جان و کدر ساختمان‌‌های عکس‌‌هایش در نظر گرفت. خانه‌ی شماره ۹ تقریبا یک خرابه است؛ یادبودی کم ارزش از انبوه‌سازی‌‌های فراگیر بعد از جنگ جهانی دوم در اروپا. عکس درباره‌ی زندگی روزمره و امر غیرتماشایی است و البته توانایی عکاسی در اعتباربخشی به این دو.
مجموعه عکس خانه‌های توماس روف در اواخر دهه‌ی ۱۹۸۰، زمان فروپاشی کمونیسم، در آلمان گرفته شده است. عکس‌های این مجموعه با کیفیات عینی و عاری از احساساتی که دارا هستند، بازتاب‌دهنده‌ی وضعیت اروپا در آستانه‌ی تغییرات بنیادی آن دوره است. خانه‌ی شماره ۹ یک بلوک آپارتمانی است در میان یک زمین چمن ناآراسته که تکه‌‌های آشغال نیز در گوشه و کنار آن دیده می‌‌شود. ساکنان این ساختمان‌ها خیلی کم در عکسها دیده می‌شوند اما نشانه‌هایی از زندگی خصوصی آنها – روتختی آویزان از بالکنی رنگ و‌‌‌رو‌‌‌رفته، کاغذی چسبیده به شیشه و اشکالی که از درون پنجره‌‌ها پیداست – به دقت در عکسها توصیف شده‌اند و همین جزئیات نقشی اساسی در موفقیت این اثر دارند.